گوزل سن گوزلیم
سن گوزللر گوزلیندن ده گوزل سن گوزلیم
بو گوزللیک ده ، آغیزلاردا مَثَل سن گوزلیم
بو آجی دونیادا سن تکجه شیرین بیر مزه سن
قوی کی من ساده دییم دادلی عسل سن گوزلیم
من گوزل شعرلریمی تکجه سنین عشقه دئدیم
چون کی سن لاییق بو شعر و غزل سن گوزلیم
نییه سن ساچلاریوی مندن آخی گیزله دیسن ؟؟
اولمویا شوخلوق اوچون سنده چچل سن گوزلیم
سنین عشقیندن اوزاق گزمه رم من حتی اگر
او کامان قاشلاریوینان منی دَل سَن گوزلیم
الرم جانیمی قوربان سنه تای نازلی یارا
اگر کی بوسه اوچون بیر قوناق گَل سن گوزلیم
دوت الیمدن بو همان الدی فراقیندا سنی
یادیما سالماق همان باشا چالاردیم گئجه لر
حوسنو روخسارینی رؤیاده چکردیم قلمه
قلبیمی قاب ائلییب قابا سالاردیم گئجه لر
بونا خاطیر کی آدین دوشمه یه اغیار الینه
دوز کیمی آدیوی یازدیقجا یالردیم گئجه لر
بئله سیزلاردی اورک یادینا سالدیقجا سنی
قوش کیمی یئرده دوشردیم چاپالاردیم گئجه لر
بلکه سن ساغ یاشاییب ، ساغ دولانیب ، ساغ گزه سن
گؤزلیم هر قادان اولسایدی آلاردیم گئجه لر
سن رقیبیمله گونوز سیره چیخاردین چمنه
من ده عشقینده سولاردیم سارالاردیم گئجه لر
گؤزلرین یادیما دوشدوکجه اسردی بدنیم
سینه می دیرناق آتاردیم پارالاردیم گئجه لر
تابلو اوستونده چکردیم سنی مین زحمتی لن
بیر باخیب اوستونه تئز رنگی جالاردیم گئجه لر
ایندی ده گئتمه لی سن گئت دئمیرم من ده گلیم
قاللام اول حالدا کی اوّلده قالاردیم گئجه لر
مکتب عشقیده مجنونیله من با هم ایدیک
غم ییغاردیم سینه مه غم قالایاردیم گئجه لر
مجنون اؤز عشقینی لیلایه گؤره بیلدیردی
من گونوز یازدیقیم عشقی قارالاردیم گئجه لر
بگذار بسوزد دل من مسئله ای نیست
من سوخته ام در تب ، آنقدر که امروز
بین من و خورشید دگر فاصله ای نیست
غمدیده ترین عابر این خاک منم من
جز بارش خون چشم مرا مشغله ای نیست
در خانه ام آواز سکوت است ، خدایا
مانند کویری که در آن قافله ای نیست
می خواستم از درد بگوییم ولی افسوس
در دسترس هیچکسی حوصله ای نیست
شرمنده ام از روی شما بد غزلی شد
هرچند از این ذهن پریشان گله ای نیست
تو مرا باز رساندی به یقینم کافی ست
قانعم،بیشتر از این چه بخواهم از تو
گاه گاهی که کنارت بنشینم کافی ست
گله ای نیست من و فاصله ها همزادیم
گاهی از دور تو را خوب ببینم کافی ست
آسمانی! تو در آن گستره خورشیدی کن
من همین قدر که گرم است زمینم کافی ست
من همین قدر که با حال و هوایت گهگاه
برگی از باغچه ی شعر بچینم کافی ست
فکر کردن به تو یعنی غزلی شور انگیز
که همین شوق مرا، خوب ترینم! کافی ست ...
تو مرا باز رساندی به یقینم کافی ست
قانعم،بیشتر از این چه بخواهم از تو
گاه گاهی که کنارت بنشینم کافی ست
گله ای نیست من و فاصله ها همزادیم
گاهی از دور تو را خوب ببینم کافی ست
آسمانی! تو در آن گستره خورشیدی کن
من همین قدر که گرم است زمینم کافی ست
من همین قدر که با حال و هوایت گهگاه
برگی از باغچه ی شعر بچینم کافی ست
فکر کردن به تو یعنی غزلی شور انگیز
که همین شوق مرا، خوب ترینم! کافی ست ...
اگــر طبـيـبـانه بـيـايي بـه سـر بـاليـنم